نشانه های “اضطراب جدایی” و «راهکارهای درمانی»

 

separation anxiety disorder

👩‍👦 اگر جزء مادرانی هستید که فرزندتان همیشه به شما چسبیده و از ترس گریه و بیقراری او نمی‌توانید قدم از قدم بردارید، احتمالاً فرزندی مبتلا به “اضطراب جدایی” دارید❗❕

🅰️ “اضطراب جدایی” از حدود یک سالگی آغاز می شود و در این دوران کودک اگر والدین یا مراقبان خود را کنارش داشته باشد، احساس امنیت می‌کند.

⚠️ اما اگر در این دوره کودک را ترک کنید یا به هر دلیلی به نیازهای او پاسخ درستی ندهید، کودک برای همیشه با اضطراب جدایی و ترس از دست دادن شما و نگرانی‌های شدید بزرگ خواهد شد.

🚸 کودکان مبتلا به “اختلال اضطراب جدایی” در مورد جدایی از خانه یا مراقبت‌کنندگان، اضطراب شدید و نامناسب دارند. کودکان مراحل رشدی را پشت سر می‌گذارند که خیلی از آنها در این مراحل، هنگام جدا شدن از مراقبت‌کنندگان خود “مضطرب و سراسیمه” می‌شوند. اما در “اختلال اضطراب جدایی” ، این هیجانات به مدت طولانی‌تر از آنچه متناسب با سن باشد، ادامه می‌یابند.

🅰️ تعریفِ اختلالِ اضطرابِ جدایی;
👈🏼یک اختلال اضطراب است که در آن فرد به علت جدایی از خانه یا افرادی (برای مثال یک والد،خواهر یا برادر، یا دوست)که به آن ها اتصال عاطفی قوی دارد، اضطراب شدیدی را تجربه می کند.

🔳 “نشانه‌های اختلال اضطراب جدایی”;
👈🏼در کل بر ناراحتی هیجانی که، [موقعیت‌هایی را شامل می‌شود که در آنها از مراقبت‌کنندگان خود جدا می‌شوند؛ استوارند] .
👈🏼 حتی تصور جدایی موجب “اضطراب” شدید می‌شود.

🔲 لازم به ذکراست که اختلال اضطراب جدایی در <<نوجوانان و بزرگسالان>> هم روی می‌دهد اما در «کودکان شایع‌تر» می‌باشد.

👈🏼افراد مبتلا به “اختلال اضطراب” جدایی بعدها بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به اختلالات اضطرابی دیگر، مانند “اختلال وحشتزدگی” قرار دارند.

⛔ ملاک‌های تشخیص اختلال اضطراب جدایی:

◾ نشانه ها
▪️. ناراحتی بیش از حد مکرر هنگام پیش بینی یا تجربه کردن جدایی از خانه یا از اشخاص دلبسته ی اصلی.
▫️. نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد از دست دادن اشخاص دلبسته ی اصلی یا درباره ی وارد شدن صدمه ی احتمالی به آن ها ، مانند بیماری ،جراحت ، بلایا یا مرگ.

▪️. نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد واقعه ی ناگوار (مثل گم شدن، مورد آدم ربایی قرار گرفتن،تصادف کردن،مریض شدن) که موجب جدایی از شخص دلبسته ی اصلی می شود.

▫️. اکراه یا امتناع مداوم از بیرون رفتن،دورشدن از خانه، رفتن به مدرسه ، رفتن به محل کار یا جای دیگر به علت ترس از جدایی.

▪️. ترس یا بی میلی مداوم و بیش از حد در مورد تنها یا بدون اشخاص دلبسته ی اصلی بودن در خانه یا محیط های دیگر.

▫️. بی میلی یا امتناع مداوم درخوابیدن دور از خانه یا به خواب رفتن بدون نزدیک بودن به شخص دلبسته ی اصلی.

▪️. کابوس های مکرر که موضوعات جدایی را در بردارند.

▫️. شکایت های مکرر نشانه های جسمانی(مثل سردرد،دل درد،تهوع ، استفراغ)وقتی جدایی از اشخاص دلبسته اصلی روی می دهد یا انتظار می رود.

▪️. این ترس، اضطراب یا اجتناب مداوم است. حداقل 4 هفته در کودکان و نوجوانان و معمولا 6 ماه یا بیشتر در بزرگسالان ادامه می یابد.

▫️. کودکان مبتلا به این اختلال اغلب موقع خواب مشکل دارند و ممکن است اصرار کنند که کسی نزد آن ها بماند تا به خواب روند.

▪️. کودکان ممکن است از رفتن به اردوها، خوابیدن در خانه ی دوستان یا پی فرمان کسی رفتن اکراه داشته یا از آن امتناع ورزند.

▫️. نشانه های قلبی – عروقی مانند تپش قلب، سرگیجه و احساس ضعف در کودکان خردسال نادرند، اما ممکن است در نوجوانان یا بزرگسالان روی دهند.

◽ اثرات
▪️. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، وقتی از مراقب یا اشخاص دلبسته اصلی خود جدا می شوند، ممکن است گوشه گیری اجتماعی، بی تفاوتی، غمگینی یا مشکل تمرکز کردن بر کار یا بازی نشان دهند.

▫️. برخی افراد گرفتار غم غربت می شوندو وقتی دور از خانه هستند تا حد فلاکت ناراحت می شوند.

▪️. اضطراب جدایی در کودکان می تواند به امتناع از مدرسه منجر شود که به نوبه ی خود به مشکلات تحصیلی و انزوای اجتماعی می انجامد.

▫️. کودکان وقتی که از پیش بینی جدایی بسیار ناراحت می شوند، ممکن است به کسی که موجب جدایی شده ، خشم یا گاهی پرخاشگری نشان دهند.

▪️. افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی اغلب، فعالیت های مستقل دورازخانه یا اشخاص دلبسته را محدود می کنند.( برای مثال، در کودکان اجتناب از مدرسه، نرفتن به اردو ، مشکل تنها خوابیدن؛ در نوجوانان نرفتن به کالج؛ در بزرگسالان ترک نکردن خانه پدری،نرفن به مسافرت ، کار نکردن خارج از خانه)

 

Ⓜ️ براساس ملاک های تشخیصی DSM5

👈🏼ویژگی اصلی “اختلال اضطراب جدایی” دیگر مختص کودکان نیست و ترس یا اضطراب بیش از حد دررابطه با جدایی از منزل یا جدایی از کسانی که فرد به آنها دلبسته است و
حداقل 3️⃣ مورد زیر باید باشد را نیز در بر گرفته است:

🔺-ناراحتی مکرر هنگام پیش بینی یا تجربه کردن جدایی از خانه یا از اشخاص دلبسته اصلی
🔻- نگرانی بیش از حد در مورد واقعه ناگواری که موجب جدایی از شخص دلبسته شود مانند تصادف کردن
🔺- نگرانی بیش از حد در مورد ازدست دادن اشخاص دلبسته اصلی یا صدمه احتمالی به آنها مثل بیماری
🔻- اکراه یا امتناع مداوم از بیرون رفتن و دورشدن از خانه، رفتن به مدرسه، رفتن به محل کار و .. به علت ترس از جدایی
🔺- ترس یا بی میلی بیش از حد در مورد تنها بودن یا بدون شخص دلبسته اصلی بودن در خانه یا محیط های دیگر
🔻- کابوس های مکرر که موضوعات جدایی را دربردارند
🔺- بی میلی یا امتناع مداوم از خوابیدن دور از خانه یا بخواب رفتن بدون نزدیک بودن به شخص دلبسته اصلی
🔻- شکایت های مکرر از علائم جسمانی مانند سردرد، تهوع و … وقتی جدایی از اشخاص دلبسته اصلی روی می دهد یا انتظار می رود روی دهد.
☑️علاوه براین، این “ترس و اضطراب و اجتناب” حداقل 4هفته در کودکان و نوجوانان و معمولا 6 ماه یا بیشتر در بزرگسالان ادامه دارد و در عملکرد اجتماعی و تحصیلی و شغلی و … فرد اختلال قابل ملاحظه ای ایجاد می کند.

🚫 نکته مهم اینست که وجود این ملاک ها برای تشخیص الزامی است. اختلال اضطراب جدایی ممکن است بر اثر عوامل محیطی مانند استرس و فقدان روی دهد و یا ممکن است جنبه ژنتیکی داشته باشد. بنابراین بررسی دقیق این ملاک ها و ارزیابی دقیق در فرد مبتلا توسط متخصص باید انجام گیرد.

🔴 بطور کلی این اختلال از “شایعترین اختلال های اضطرابی” در کودکان کمتر از 12 سال است. با توجه به تاثیری که این اختلال در کارکردهای معمول فرد دارد ارزیابی به موقع و درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است.

💯 خوشبختانه پژوهش هایی که در دهه اخیر به بررسی «درمان های اختلالات اضطرابی» و همینطور درمان این نوع اختلالات در کودکان پرداخته، [نتایج خوبی از بهبود علائم گزارش کرده است] . پس برای ارزیابی دقیق و در صورت نیاز درمان از یک متخصص کودک کمک بگیرید.

🅰️ شکل گیری
“اضطراب جدایی ازاشخاص”دلبسته
بخش طبیعی رشد اولیه ی افراد محسوب می شود.
👈🏼مثلا در حدود یک سالگی ، زمانی که کودکان از اضطراب حضور غریبه رنج می برند.شروع اختلال اضطراب جدایی ممکن است در سنین پیش دبستانی باشد و در هر زمانی در طول دوره کودکی و به ندرت در نوجوانی، روی دهد. معمولا دوره های تشدید و بهبود وجود دارند. خیلی از بزرگسالان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی شروع اختلال اضطراب جدایی در کودکی را به یاد نمی آورند، هر چند ممکن است نشانه هایی از آن را به یاد آورند.جلوه های اختلال اضطراب جدایی با افزایش سن تفاوت دارند.

https://chat.whatsapp.com/JIlbpWPjbxhK9VkOHoHgiS

💢 عوامل تاثیرگذار محیطی
اختلال اضطراب جدایی اغلب پس از استرس زندگی، مخصوصا فقدان ، ایجاد می شود( مثل مرگ یک خویشاوند یا حیوان دست آموز؛ بیماری فرد یا خویشاوند؛ تغییر مدارس؛ طلاق والدین؛ نقل مکان به محل جدید؛ مهاجرت؛ فاجعه ای که دوره های جدایی از اشخاص دلبسته را در بردارد.)
👈🏼در جوانان، نمونه های دیگری از “استرس زندگی” عبارتند از:
🚷 ترک کردن خانه پدری،آغاز کردن روابط رمانتیک،پدر- مادر شدن، محافظت بیش از حد و مزاحمت والدین می تواند با اختلال اضطراب جدایی ارتباط داشته باشد.

◻️ ژنتیکی و فیزیولوژیکی:
اختلال اضطراب جدایی در کودکان ممکن است ارثی باشد.

◼️ فرهنگ
در این که تحمل کردن جدایی تا چه اندازه ای مطلوب انگاشته می شود، تفاوت های فرهنگی وجود دارد.برای مثال ، در کشور ها و فرهنگ های مختلف، در رابطه با سنی که انتظار می رود فرزندان باید خانه ی پدری را ترک کنند، تفاوت های زیادی وجود دارد.متمایز کردن “اختلال اضطراب جدایی” از ارزش زیادی که برخی فرهنگ ها برای استقلال نیرومند در اعضای خانواده قائل هستند، اهمیت دارد.

◻️ جنسیت
دخترها بیشتر از پسرها از رفتن به مدرسه اکراه دارند یا اجتناب از آن می کنند.(ابراز غیرمستقیم ترس از جدایی در مردها شایع تر از زن هاست.مثلا با فعالیت مستقل محدود، اکراه در تنها بودن دور از خانه، یا ناراحتی به هنگامی که همسر یا فرزندان کارهایی را به طور مستقل انجام دهند یا زمانی که تماس با همسر یا فرزندان امکان پذیر نیست).

◼️ خطر خودکشی اختلال اضطراب جدایی در کودکان ممکن است با افزایش خطر خودکشی ارتباط داشته باشد.

🛡️ همزمانی اختلالات در کودکان:
👈🏼 “اختلال  اضطراب جدایی” همزمانی بالایی با “اختلال اضطراب فراگیر و فوبی خاص” دارد. در بزرگسالان، اختلالات همزمان معمول عبارت اند از فوبی خاص ، اختلال پس از سانحه،اختلال وحشت زدگی، اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال وسواس فکری – عملی و اختلالات شخصیت.

نشر آکادمیک
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *