اثر زایگارنیگ
خانم بلوما زیگارنیک (Bluma Zeigarnik) دانشمند و روانشناس روسی
خانم زیگارنیک که روزی به یک رستورانی اتریشی رفته بود با پدیده جالبی روبه‌رو شد. او متوجه شد که پیشخدمت‌ها به طرز خارق العاده‌ای تمامی سفارشات مشتریان را حفظ می‌کنند و بدون نوشتن سفارش‌ها تا زمانی که غذای مشتریان آماده شود، سفارشات از ذهن آن‌ها خارج نمی‌شود. اما نکتهی جالب برای زیگارنیک این بود که با فاصله‌ی کوتاهی از تحویل غذا، همه چیز از ذهن آن‌ها پاک می‌شود.
زیگارنیک در آزمایش‌گاه روانشناسی خود از گروهی از افراد خواست تا به مجموعه ای از سوالات پاسخ دهند. در حین انجام تکلیف از برخی از آن‌ها خواسته شد تا تکلیف را نیمه‌کاره رها کنند و سایرین تا انتها به انجام تکالیف پرداختند. سپس از همه در مورد سوالات پرسیده شد. افرادی که تکالیف را نیمه کاره رها کرده بودند به احتمال بیشتری سوالات را به خاطر می آوردند.
وی بعد از آن آزمایش جالبی انجام داد که نتیجه آن اثر زیگارنیک نام گرفت. این روانشناس افراد مختلف در رده‌های سنی مختلف را به دو گروه تقسیم کرد.
برای گروه اول یک فیلم سینمایی جالب و جذاب نمایش داد و اجازه داد این افراد تا به آخر این فیلم را نگاه کنند.
در آزمایشی دیگر برای گروه دوم همان فیلم پخش شد ولی به مخاطبان اجازه داده نشد آخر فیلم را ببینند. درست در جایی که همه انتظار داشتند تا ببینند نتیجه چه می‌شود، پخش فیلم متوقف شد. بعد از چند روز این دو گروه از افراد دعوت شدند و در مورد فیلم از آن‌ها سوالاتی شد. نکته بسیار جالب این بود که گروه دوم که فیلم را تا به آخر مشاهده نکردند جزئیات بسیار بیشتری را به خاطر داشتند.
نتیجه‌ای که از این آزمایش گرفته شده است و اثر زیگارنیک نام دارد این است که کارهای نیمه تمام دائماً ذهن انسان را به سوی خود جذب می‌کنند و هم‌چنین مغز انسان تکالیف ناقص، ناکامل و چالشی را در مقایسه با تکالیف کامل، به مدت طولانی‌تری به‌خاطر می‌سپارد، چرا که سعی می‌کند با فکر کردن به آن‌ها رفع ابهام کند و به یک رضایت درونی برسد!
🔆 یادمان نرود که تکلیف کارهای ناتمام را باید تمام کنیم.
