🏵️ انواع بند ناف عاطفی و شکل دهی ان توسط والدین:

 

بسیاری از والدین، وقتی فرزندان حرفشان را گوش نمی کنند به جای پیدا کردن دلیل این موضوع ،بصورت ناخوداگاه از بندنافهای عاطفی برای مجاب کردن یا مجبور کردن فرزندشان به حرف شنوی استفاده می کنند.
متاسفانه والدین از هیجانات مختلف بعنوان ابزار استفاده می کنند و با القاء آنها به فرزند نه تنها آن هیجانات را بی اعتبار کرده و تنظیم آنها را در فرزند برهم می زنند بلکه الگوی بین نسلی معیوبی را رقم می زنند که ممکن است مدتها ادامه پیدا کند.

💥اصلی ترین بندنافهای عاطفی که والدین برای تاثیرگذاری بر فرزندان از آنها استفاده می کنند عبارتند از :

۱-بند ناف القاء گناه
۲-بندناف القاء شرم
۳-بندناف القاء ترس و تهدید
۴-بند ناف القاء عشق
۵-بند ناف خشم
۶-بندناف القاء انتظار
۷-بندناف القاء مسئولیت
۸-بندناف باج دادن

👈در قالب یک مثال به توضیح دادن این بندنافهای مخرب عاطفی می پردازم، فرض کنید مادری ( پدری )
به فرزند ۵ ساله اس می گوید « اسباب بازیهایت را همه جا پخش کرده ای ، زود همه ی آنها را جمع کن و سرجایشان بگذار » ، این یک دستور مستقیم است که بسیاری از والدین از این نوع دستورات در فرایند تربیت فرزند استفاده می کنند ، حال در نظر بگیرید که فرزند به این دستور توجهی نمی کند و اصطلاحا حرف پدر یا مادر را گوش نمی کند ، والدین سالم سعی می کنند وقتی فرزند دستور مستقیم آنها را گوش نمی کند علت آنرا پیدا کنند و مجددا تقاضایشان را مطرح کنند ، اصطلاحا والدین سالم وقتی بچه ها از دستور مستقیمشان نافرمانی و تمرد می کنند به دنبال دلیل تمرد بچه می گردند و سعی می کنند علت یابی کرده و سپس موضوع را حل و فصل کنند.
اما * والدین بندناف ساز* ، در چنین موقعیتهایی به جای فهمیدن دلیل نافرمانی فرزند ، به استفاده از بندنافهای عاطفی می پردازند .
💥مادر القاء گناهی ، وقتی فرزندش حرفش را گوش نمی دهد به او احساس گناه می دهد مثلا در مورد بالا به فرزندش می گوید « مامان جون بچه ی خوب حرف مامانشو گوش میکنه و مامانشو اذیت نمی کنه ، می بینی که من از صبح سرم درد می کنه ، حالا اذیتم نکن و برو اسباب بازیهاتو جمع کن » .
💥مادر القاء کننده ی شرم در مثال بالا این جملات را به فرزندش می گوید « مامان جون خیلی زشته که اسباب بازیهاتو پخش و پلا کردی ، تو دیگه بزرگ شدی و خجالت داره که من بخوام وسایلتو جمع کنم ، هر کی ببینه فکر می کنه که تو خیلی لوسی ، تا کسی ندیده زود برو اسباب بازیهاتو جمع کن » .
والد القاء کننده ی ترس و تهدید به فرزندش می گوید « زود وسایلتو جمع کن وگرنه من میدونم و تو ، تا سه میشمارم اگه اسباب بازیهاتو جمع نکرده باشی وقتی بابات برگرده بهش میگم که چقدر منو اذیت کردی ، سریع وسایلتو جمع کن ، فهمیدی !!»

💥جالب است بدانید که از عشق هم می توان بعنوان یک بندناف عاطفی منفی و مخرب استفاده کرد ، والد القاء کننده ی عشق آنقدر از فرزندش بیش مراقبتی می کند که انگار نوعی باج عاطفی به فرزند می دهد ، اکثر والدین القاء کننده ی عشق با عشق مفرط فرزند را به خودشان وابسته می کنند و بعد از این طناب نامرئی وابستگی، سوء استفاده می کنند ، انگار آنها با فرزندشان یک قرارداد مخفی بسته اند که بچه حتما باید نیازهای آنها را در اولویت قرار دهد ، مثلا به محض اینکه سردرد می گیرند بچه خیلی نگران آنها می شود و نیازهای خودش را فراموش می کند ، مادرانی که خودشان را قربانی بچه ها کرده و از نیازهای خودشان گذشته اند غالبا ترکیبی از بندنافهای عشق و گناه را در فرزند ایجاد می کنند ، فراموش نکنید احساس گناه اگر با عشق تنیده شود محکم ترین بند ناف عاطفی را ایجاد خواهد کرد.

در مثال فوق اگر مادر به فرزندش بگوید « می بینی ،مامان چقدر دوستت داره ، اول بهم بگو عشق مامان کیه ؟جیگر مامان کیه ؟ عسل مامان کیه ؟ حالا بخاطر مامان برو وسایلتو جمع کن ، آفرین گل من » از بند ناف عشق استفاده کرده است.
لازم به ذکر است در اینجا از عشق بعنوان ابزار استفاده شده است وگرنه داشتن محبت و عشق بی قید و شرط ،لازمه ی هر رابطه ی عاطفی سالمی است.
💥والدی که از* بندناف خشم* استفاده می کند در مثال فوق این جملات را به فرزندش می گوید :
« برو وسایلتو جمع کن ، بهت میگم برو وسایلتو جمع کن ، اون روی سگ منو بالا نیار ، (بعد با حالت عصبانی و از کوره در رفته و جیغ زنان سر بچه داد می زند ) و مجددا می گوید : «وایستادی منو نگاه می کنی ، بهت میگم برو اسباب بازیهاتو جمع کن و گرنه تیکه تیکه ات می کنم ، خودت میدونی من عصبانی بشم هیچی حالیم نیست » .
لازم به ذکر است اغلب اوقات بندناف خشم با ترس و تهدید آمیخته می شود ، تفاوت آنها در این است که در بندناف ترس و تهدید ،بچه از یک منبع خارجی ترسانده می شود ولی در بندناف خشم ، بچه از عصبانیت و خشم والدین می ترسد.
💥مورد بعدی* بندناف القاء انتظار* است ،« القاء انتظار خزنده ترین بندناف عاطفی است » ، هرگاه والدین به فرزندان القاء کنند که انتظارات خاصی از آنها دارند و رفتار کودک را به سمتی سوق دهند که خودشان انتظار دارند از این بندناف استفاده شده است، مثلا گفتن جملات « ازت انتظار ندارم درساتو نخونی » « تو دیگه بزرگ شدی و ازت انتظار دارم همه ی کارهای خونه رو‌انجام بدی » « ازت انتظار دارم از هیچکس نترسی » « ازت انتظار دارم هوای منو بیشتر داشته باشی » « ازت انتظار دارم منو دوست داشته باشی »، در مثال فوق گفتن جمله ی « مامان جون ازت انتظار دارم بچه ی خوبی باشی و اسباب بازیهاتو جمع کنی » باعث القاء انتظار می شود.
💥القاء مسئولیت نیز یکی از ابعاد القاء انتظار است .والدینی که مسئولیت بیش ازحد به فرزندان می دهند طوریکه همه ی حواس فرزند به براوردن توقعات آنهاست ، از بندناف بیش مسئولیتی استفاده می کنند.
💥و در نهایت بند ناف باج دادن زمانی استفاده می شود که وقتی فرزندان حرف ما را گوش نمی دهند به آنها باج بدهیم .
مثلا در مورد فوق مادر به فرزندش بگوید « اگه اسباب بازیهاتو جمع کنی شب می برمت پارک و برات بستنی می خرم ، باشه مامانی ، حالا برو جمعشون کن ».
👈البته تشخیص اینکه ما واقعا داریم به فرزندمان باج می دهیم یا او را تقویت مثبت می کنیم بستگی به بافت رابطه ی ما با فرزندمان دارد.
یادتان باشد که در کلیه ی بندنافهای عاطفی والدین مستاصل هستند و چون فرزند دستورات آنها را گوش نمی کند از القاء احساسات بعنوان کاتالیزور کمک می گیرند ولی عوارض این مسئله بقدری زیاد است که بچه ها به این الگوی غلط عادت می کنند.
♻️در پایان قابل ذکر است که نکته ی بسیار مهم در استفاده از همه ی بندنافهای مخرب عاطفی، افراط و تفریط در آنهاست، مسلما همه ی والدین در فرایند تربیت فرزند خواسته یا ناخواسته از بندنافهای عاطفی استفاده کرده اند ، اعتقاد بر این نیست که هر والدی برای کنترل فرزندش از بندناف عاطفی استفاده کند والد ناکارآمدی است و بلافاصله به فرزندش آسیب زده است بلکه اگر این موضوع تبدیل به یک الگوی عادتی شود خیلی خطرناک است،
در واقع خطر بیشتر متوجه والدینی است که الگوی غالب تربیتی آنها استفاده از بندنافهای عاطفی است ، استفاده ی گاهگاهی و موردی از این بندنافها اجتناب ناپذیر است .بنابراین والدینی که بعضی وقتها از بندنافهای عاطفی برای تاثیرگذاری بر فرزندان استفاده می کنند ، لازم نیست نگران باشند.فقط بهتر است حواس خود را جمع کنند تا این موضوع در آنها تبدیل به الگوی عادتی نشود.
فراموش نکنیم که تربیت صحیح مثل راه رفتن روی لبه ی تیغ است و بسیار حساس ،دقیق و زمانبر است و در جوامع امروزی والدین بخاطر مشغله هایی که دارند راه میانبر را که زودتر به هدف برسند و بچه ها را زودتر مجاب به حرف شنوی کنند استفاده می کنند ، استفاده از بندنافهای عاطفی نیز یکی از همین راههای میانبر است که در کوتاه مدت زوتر جواب می داد ولی عوارض مخرب و جبران ناپذیری دارد.

🔰نکته ی بسیار مهم دیگر این است که استفاده از بندنافهای عاطفی فقط منحصر به رابطه ی والد و فرزند نیست بلکه در همسران و کلیه ی روابط عاطفی صمیمی نیز ممکن است از بندناف عاطفی برای کنترل کردن استفاده شود.
تحقیقات نشان داده که با هر بندنافی که در کودکی بیشتر کنترل شده باشید احتمال اینکه در بزرگسالی با همان بندناف ، همسر خود را کنترل کنید و یا برعکس توسط همسرتان کنترل شوید ، بیشتر است.

💥💥💥راستی شما با کدام بندنافها راحت تر کنترل شده و یا دیگران را کنترل می کنید؟
محسن رامجردی
انجمن اولیا،ومربیان فارس

نشر آکادمیک
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *