معجون مقاله نویسی

12 هفته تا چاپ اولین مقاله بین المللی

(کتابی کاربردی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی)

نویسنده

وندی لورا بلچر

 ترجمه

سعید جوی‌زاده | صغری راستی | علیرضا احمدیان

مقدمه

با استفاده از این کتاب کار

اهداف کتاب کار

اهداف اولیه این کتاب کار، کمک کردن به شما در بازنگری یک مقاله کلاسی، مقاله کنفرانس، مقاله منتشر نشده، فصل یا پایان نامه و ارسال آن به سردبیر یک مجله دانشگاهی مناسب می‌باشد. یعنی اهداف این کتاب، فعال و عملگرا هستند. کتاب کار دستورالعمل ها، تمرین ها، ساختارها و مهلت‌های لازم برای انجام یک بازنگری موثر را ارائه می‌دهد. این به شما کمک می‌کند تا عادت‌های سودمندی را ایجاد کنید که منجر به اعتماد به نفس می‌شود، نوعی از اعتماد به نفسی که برای ارسال مقاله ژورنالی که نوشته اید، به دنیا لازم است. با کمک به شما در تبدیل مقاله از کیفیت کلاس درس یا کنفرانس به کیفیت مقاله ژورنالی، همچنین به شما کمک می‌کند بر نگرانی در مورد انتشارات دانشگاهی غلبه کنید.

تاریخچه کتاب کار

هیچ چیز کاملاً شبیه این کتاب کار وجود ندارد. بیشتر کتاب‌های مربوط به نگارش علمی تنها بر اساس تجربیات نویسنده، چند محقق مستقیماً در حوزه نویسنده یا دانشجویان کارشناسی نویسنده می‌باشند. این کتاب کار محصول تجربه یا فکر یک نفر نیست. این فقط در طول یک ترم یا یک سال نوشته نشده است. این نسخه محصول ده سال تجربه مکرر با صدها نویسندگان علمی است. من آن را بارها و بارها بر اساس ده‌ها دوره‌ای که در آنها از این کتاب کار برای آموزش دانشجویان فارغ التحصیل در دانشگاه UCLA و اعضای هیئت علمی در سراسر جهان استفاده کرده ام، بازنگری کرده ام. همچنین بر اساس چیزهایی است که من به مدت ده سال در مدیریت یک مجله معتبر آموختم. هر بار که کتاب کار را آموزش می‌دادم، از کاربران آن سؤال کرده‌ام که چگونه برای آنها کار می‌کند و چه چیزی در آنها بهبود بخشیده است. هر سال، من در ارتباط نزدیک با شرکت کنندگان دوره خود در حین ارسال مقالات ژورنالی، بررسی دقیق و انتشار آنها بودم. من بیشتر و بیشتر در مورد آنچه واقعاً در فرآیند بررسی دقیق موفق است، یاد گرفتم، نه آنچه برای موفقیت تئوری شده است. بر اساس تجربیات این شرکت کنندگان، من این کتاب کار را نوشتم و بازنویسی کردم تا آن بتواند مفیدترین باشد. من به این کار ادامه خواهم داد و همیشه علاقه مند هستم که از خوانندگان در مورد اینکه این کتاب چگونه برای آنها موثر بوده است، بشنوم. تعداد بسیار کمی از کتاب‌های مربوط به نویسندگی علمی در میان صدها دانشمند در طیف وسیعی از رشته‌ها مورد آزمایش قرار گرفته‌اند.

فلسفه کتاب کار

بیشتر کتاب‌های آموزشی تجویزی هستند، یک فرآیند ایده‌آل را تنظیم می‌کنند و شما را تشویق می‌کنند که به آن تمایل داشته باشید. من به رویکرد برج عاج، اعتقادی ندارم. هدف من این است که به دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اعضای هیئت علمی کمک کنم تا قواعد بازی انتشارات دانشگاهی را درک کنند تا بتوانند شکوفا شوند، نه از بین بروند. بنابراین، این کتاب کار بر اساس اینکه چه کارهایی موثر است، می‌باشد. من به شما نمی‌گویم که روزی هشت ساعت بنویسید که جواب نمی‌دهد. من به شما توصیه نمی‌کنم همه چیز را در رشته خود بخوانید که شما نمی‌توانید. من نحوه نوشتن مقالات بی نقص را توضیح نمی‌دهم، هیچ کس این کار را انجام نمی‌دهد. هدف در اینجا انتشار است، نه بی نقصی و کمال. بنابراین بر اساس آنچه دانش آموزان به من گفته اند، آنها واقعاً انجام داده‌اند و آنچه که مایل به انجام آن بوده اند، انجام شده است. این کتاب کار برای دانش پژوهان دانشگاهی در نظر گرفته نشده است، اما برای کسانی که در رشته‌های دانشگاهی هستند که گاهی اوقات ناامید می‌شوند و می‌ترسند که تنها کسانی هستند که همه چیز را درک نکرده اند، نیز می‌باشد.

در نتیجه، کتاب کار جزئیات میانبرها و حتی چند ترفند را نشان می‌دهد و همیشه حقیقت را می‌گوید، هر چند ناراحت کننده باشد. برخی از سردبیران مجلات اظهاراتی که انتشارات در انواع خاصی از مجلات به کار می‌برند، وقتی صحبت از استخدام، تصدی و ترفیع می‌شود، را دوست ندارند. برخی از اساتید این اظهارات که محققان پیش از تصدی باید انواع خاصی از مقالات و تحقیقات را در اولویت قرار دهند، را دوست ندارند. اما به هر حال من این حقایق را بیان می‌کنم. توصیه‌های این کتاب کار در مورد نامه‌ها و استدلال‌هایی است که به طور منظم باعث ایجاد بحث‌های الهام بخشی می‌شود و با این حال همچنان به دانشجویان کمک می‌کند تا در انتشارات دانشگاهی موفقیت کسب کنند. من ممکن است با حرفه‌ای شدن بی وقفه انتشارات علمی موافق نباشم، اما معتقدم همه باید قوانین را بدانند و شانس موفقیت را داشته باشند.

در طول تاریخ نگارش این کتاب کار و تدریس دروسم، متوجه شده ام که اکثریت شاگردان من زنان، رنگین پوستان، غیرآمریکایی‌ها و/یا دانشگاهیان نسل اول بودند. من بارها از دانش آموزانم می‌شنیدم: “هیچ کس این را به من نگفته است” یا “من نمی‌دانم!” این کتاب کار کمک به بسیاری از افراد حاشیه‌ای – از نظر نژادی، اقتصادی، بین‌المللی و تئوریکی- بوده است تا اعتماد به‌نفس بیشتری داشته باشند و کار جذاب خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که برای مجلات رایج قابل قبول باشد. به همین دلیل است که چند نفر گفته‌اند که من باید این را راهنمای “زیرزمینی” برای ورود به این حرفه بنامم، زیرا کنوانسیون‌های آکادمیک اروپایی آمریکا را ابهام زدایی می‌کند. امید من این است که با توانمند ساختن تعداد بیشتری از دانشمندان پیرامونم برای انتشار در مجلات علمی باعث پیشرفت بهتر بورس تحصیلی (و رادیکال کردن) شود.

پداگوژی کتاب کار

اکثر کتاب‌های مربوط به نوشتن آکادمیک فرض می‌کنند که سخت‌ترین بخش نوشتن، رسیدن به ایده‌های خوب است. این ممکن است برای دانشجویان کارشناسی سخت باشد، اما برای دانشجویان کارشناسی ارشد یا اعضای هیئت علمی سخت نیست. در کارگاه‌های نویسندگی من، ایده‌های خوب فراوان است. مشکل واقعی این است که چقدر ایده‌های خوب در مقالات ناتمام و منتشر نشده از بین می‌روند. چیزی که اکثر دانشجویان فارغ التحصیل و اعضای هیأت علمی به آن نیاز دارند، راهی برای قابل انتشار کردن تحقیقاتی است که قبلاً انجام داده‌اند یا در مقطع کارشناسی ارشد نوشته‌اند یا تدریس کرده‌اند. آنها می‌دانند که مقالات کلاسی، مقالات کنفرانس، فصل‌های پایان نامه یا مقالات رد شده آنها برای مجلات آماده نیست، اما نمی‌دانند چگونه آنها را بهبود بخشند. بنابراین، در کارگاه‌هایم، تمرکز را بر هدایت دانشجویان از طریق ویرایش در چیزی که قبلاً نوشته بودند، کردم، تمرینی که بسیاری از دانشجویان فارغ‌التحصیل ادعا می‌کردند که قبلا هرگز انجام نداده‌اند. من کاملاً معتقدم که ویرایش قلب یک نوشتن خوب است و اینکه نوشته‌های بسیاری از محققان منتشر نشده‌اند نه به این دلیل که ایده‌های بدی دارند، بلکه به این دلیل که هرگز یاد نگرفته‌اند که چگونه پیش نویس‌های خود را بهبود بخشند. این کتاب کار بر اصلاح به عنوان کلید انتشار تمرکز دارد.

اگر فکر می‌کنید هیچ پیش‌نویسی برای ویرایش برای انتشار ندارید، بخش هفته اول را برای روز دوم با عنوان «انتخاب یک مقاله برای اصلاح» بخوانید. ممکن است متوجه شوید که چیزی برای ویرایش دارید. مهم نیست که پیش نویس ضعیف باشد یا کمی بیشتر از یک خلاصه باشد، این کتاب کار همچنان به شما در بازنگری آن کمک می‌کند، اگرچه باید زمان بیشتری را برای نوشتن اختصاص دهید. شاید فکر کنید بهتر است از صفر شروع کنید، اما دانشجویان من دریافته‌اند که اصلاح پیش‌نویس‌هایشان مؤثرتر بوده است. هنگامی که آنها یاد گرفتند که تمایلات اشتباه خود را در یک پیش نویس تشخیص داده و تصحیح کنند، مقاله بعدی خود را بسیار راحت تر از ابتدا نوشتند. آنها از اصلاح کارشان نسبت به پیش نویس آن بیشتر یاد گرفتند. اگر در رشته علوم اجتماعی هستید و واقعا پیش نویس مناسب ندارید، ممکن است بخواهید با کتاب جدید آنه زیگیزموند هاف به نام «طراحی تحقیقات برای انتشار» (که در آن به زمینه‌های تحقیقات وابسته به تربیت، گفتگوهای علمی و تکامل پروژه‌های تحقیقاتی می‌پردازد)، «پروژه تحقیقاتی شما: راهنمای گام به گام برای محققان بار اولی» از نیکلاس والیمان، یا کاترین مارشال و گرچن بی. راسمن طراحی تحقیقات کیفی. متناوبا، می‌توانید از این کتاب کار برای پیش‌نویس مقاله توسط خواندن متن، یادداشت‌برداری در مورد آنچه که برای یک مقاله خوب است و سپس شروع کنید، استفاده کنید. اما، کتاب کار برای کسانی که بر روی یک پیش نویس برای انتشار، دوباره کار می‌کنند، بهترین کار را دارد.

بیشتر کتاب‌های مربوط به نوشتن آکادمیک نیز بیش از حد به سبک نوشتن مربوط می‌شوند. نیمی از صفحات آنها به بهبود انتخاب کلمه و ترکیب آنها اختصاص داده شده است. طبق تجربه من، این کمترین مشکل دانش آموزان بود. تحقیق نوشتاری از مشاهدات من حمایت کرد که آنچه اکثر دانشجویان به آن نیاز دارند درک بهتر جنبه‌های کلان نوشتاری – بحث، ساختار، و خلاصه سازی – نه جنبه‌های خُرد است. بنابراین، این کتاب کار به «ویرایش عمیق» اختصاص یافته است، تغییراتی که بیشترین تفاوت را در کیفیت و در نتیجه موفقیت مقاله ایجاد می‌کند.

من این کتاب کار را طراحی کردم تا به شما در ایجاد مهارت و اعتماد به نفس کمک کند. اگر هیچ کدام، یکی یا هر دو را ندارید – خوش آمدید.

دستورالعمل‌های کلی

این کتاب کار برای نوشتن طراحی شده است. ادامه دهید و خط خطی کنید (مگر اینکه این کتاب کتابخانه‌ای است، در این صورت، این کار را نکنید!). همچنین می‌توانید به برخی از صحفه‌ها در وب سایت من دسترسی داشته باشید، www.wendybelcher.com به طوری که کتاب کار را “تمیز” نگه دارید.

هر هفته شما پنج کار روزانه خاص طراحی شده خواهید داشت که به شما در دستیابی به هدف خود برای ارسال مقاله به یک مجله در دوازده هفته کمک می‌کند. این وظایف محدود است اما شما را به نوشتن روزانه تشویق می‌کند، به طوری که ویرایش مقاله شما می‌تواند علی رغم سایر مسئولیت‌های شما مانند تدریس، کار تمام وقت یا مراقبت از کودکان، به طور پیوسته ادامه یابد. اگرچه برخی از وظایف هفته بر اساس کارهای هفته قبل است، اگر متوجه شدید که نیاز دارید یک هفته را با هفته دیگر جابجا کنید (به عنوان مثال، قبل از کار بر روی مرور ادبیات مرتبط خود، روی مقدمه خود کار کنید)، خوب است. در برخی موارد، ممکن است متوجه شوید که نیازی به انجام کاری ندارید زیرا قبلاً آن را انجام داده اید. اما اگر با کاری مواجه شدید که انجام نداده اید، مطمئن شوید که آن را انجام دهید. هر کار با دقت طراحی شده است تا شما را به جلو سوق دهد و به شما در توسعه عادت‌های خوب نوشتن کمک کند تا به شما در نوشتن مقالات بعدی کمک خواهد کرد. برای رسیدن به مقصد انتشار، زمانی را در هر ایستگاه سفر بگذرانید.

اگرچه‌ای کاش غیر از این بود، این کتاب کار با اسمز کار نمی‌کند. شما نمی‌توانید فقط صفحات را ورق بزنید، متن‌های گاه به گاه را بخوانید و سپس به طور جادویی تا آخرین صفحه یک مقاله داشته باشید. خواندن کتاب کار تنها یک پنجم کاری است که باید انجام دهید تا یک مقاله برای یک مجله آماده کنید. کتاب کار آن کار را آسان‌تر و ساده‌تر می‌کند، اما کار را برای شما انجام نمی‌دهد. بلکه ساختاری را برای انجام وظایف مورد نیاز فراهم می‌کند. اگر کتاب کار را فقط برای به دست آوردن برخی نکات مطالعه کنید، با انجام کارهای مرتبط، تقریباً به اندازه‌ای که می‌خواهید یاد نخواهید گرفت و احتمالا چیز زیادی را به دست نخواهید آورد. انجام دادن یادگیری است.

اگر از انجام کارهای روزانه عقب افتادید، تسلیم نشوید یا وقت خود را با احساس گناه تلف نکنید. زمان‌های ذکر شده برای مدت زمان هر کار به عنوان حداقل‌ها در نظر گرفته شده است، هر کدام ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. اگر عقب افتادید، فقط سعی کنید یک جلسه تکمیلی داشته باشید یا تقویم دوازده هفته‌ای خود را بر اساس آن تنظیم مجدد کنید. من موارد زیادی را دیده ام که نویسندگان به جای دوازده هفته، بیست و چهار هفته (یا ماه ها) را برای ارسال مقاله خود به یک مجله صرف کرده‌اند و به همین ترتیب مقاله آنها منتشر یافته است. پشتکار کلید است.

در این کتاب چهار نوع وظایف وجود دارد. در وظایف کتاب کار، شما کتاب کار را می‌خوانید و تمرین‌ها را انجام می‌دهید. در وظایف اجتماعی، شما در مورد نوشته خود با دانشجو دیگری یا یکی از اعضای هیئت علمی یا با یک شریک یا گروه نویسندگی صحبت می‌کنید یا به اشتراک می‌گذارید. در وظایف نوشتن ، شما بخشی از مقاله خود را مانند یک چکیده، یا چیزی مرتبط با مقاله خود، مانند پرسش نامه می‌نویسید. در وظایف برنامه ریزی، برنامه‌های خود را مستند می‌کنید و موفقیت خود را در دستیابی به آنها پیگیری می‌کنید.

استفاده از کتاب کار مطابق با خلق و خوی شما

شما می‌توانید از طریق این کتاب کار به روش‌های مختلفی پیشرفت کنید. همان‌طور که بازرس بزرگ داستایوفسکی می‌گوید، در اوایل متوجه شدم که بسیاری از دانشجویانم نمی‌خواهند بار انتخاب آزاد را تحمل کنند، بلکه می‌خواهند رهبری شوند. اگر یک رویکرد بسیار ساختاریافته مانند امنیت دستورالعمل‌های دقیق را ترجیح می‌دهید، فقط وظایف روزانه را دنبال کنید و فصل به فصل کتاب کار را ادامه دهید. اگر این کار را انجام دهید، یک مقاله ژورنالی آماده خواهید داشت که تا دوازده هفته دیگر منتشر خواهد شد. برای راهنمایی صریح حرفهای زیادی برای گفتن وجود دارد.

اگر از اینکه به شما گفته شود چه کاری باید انجام دهید متنفرید، و از آزادی تصمیم‌گیری خود لذت می‌برید، اما هنوز احساس می‌کنید که چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد نوشتن یک مقاله ژورنالی قابل انتشار دارید، دستورالعمل‌های دقیق را دنبال نکنید. درعوض، هر هفته یک ساعت را به خواندن یک فصل از کتاب کار اختصاص دهید و پیامدهای آن را برای ویرایش مقاله خود به کار ببرید و حداقل چهار ساعت در هفته را به کار بر روی ویراستاری واقعی اختصاص دهید. بعد از هفته اول، می‌توانید فصل‌ها را به هر ترتیبی بخوانید و هر هفته بر روی وظایف اصلی که در آن فصل توضیح داده شده است، تمرکز کنید، مثلاً بحث خود را بهبود ببخشید یا یک مجله انتخاب کنید. وقتی همه آنها را کامل کردید، آماده ارسال مقاله ژورنالی خود هستید. حتی ممکن است ایده خوبی باشد که ترتیب فصل‌ها را تغییر دهید، زیرا بیشترین جنبه مورد بحث این کتاب کار همیشه ترتیب مشاوره بوده است. در سال‌های اولیه، مرتباً ترتیب را تغییر می‌دادم – برای مثال، فصل مربوط به مجلات را در فهرست هفتگی به جلو یا عقب می‌بردم – اما خیلی زود متوجه شدم که مهم نیست چه ترتیبی را انتخاب می‌کنم، کس دیگر ترتیب دیگری را می‌خواست. همه دلایل عالی برای خواستن فصل ژورنالی در هفته اول یا فصل ویرایشی در هفته سوم داشتند. من فکر می‌کنم ترتیب فعلی فصل‌ها در کتاب کار بهترین ترتیب است، اما شما آزاد هستید که بهترین ترتیب را برای شرایط خاص خود بسازید.

دو هشدار در مورد این رویکرد. آزادی بهای – اینرسی خود را دارد. اگر در تمرکز خود مشکل دارید یا مدت زیادی است که مطالب زیادی ننوشته اید، باید واقعاً سعی کنید در سه هفته اول از رویکرد ساختاریافته پیروی کنید. سپس، اگر می‌خواهید مسیر خود را در طول این کتاب کار دنبال کنید، آن را با پشتوانه عادت با استحکام و مداوم انجام خواهید داد. دوم، سعی کنید فقط یک روز در هفته یا فقط آخر هفته روی مقاله خود کار نکنید. کتاب کار به گونه‌ای طراحی شده است که شما را به طور پیوسته روی مقاله کار کنید و شما و آن را تازه نگه می‌دارد، در حالی که بقیه عمر خود را ادامه می‌دهید. تحقیقات نوشتاری نشان می‌دهد که نوشتن مقدار کمی در هر روز مؤثرتر از دسته‌بندی نوشته‌هایتان در بلوک‌های بزرگ است. فصل هفته 1 این موضوع را به طور کامل توضیح می‌دهد.

اگر در هر نقطه‌ای متوجه شدید که وظایف یک هفته را سریعتر از حد انتظار انجام داده اید – به عنوان مثال، اگر قبلاً یک چکیده یا ساختار قوی داشته اید – برای آن هفته کار را متوقف نکنید. می‌توانید مستقیماً وارد وظایف هفته آینده شوید یا می‌توانید زمان اضافی را صرف خواندن مقالات یا کتاب‌های مرتبط کنید. از آنجایی که اکثر ما احساس می‌کنیم که هرگز به اندازه کافی مطالعه نکرده ایم، این استفاده خوبی از زمان اضافی شماست.

استفاده از کتاب کار مطابق با رشته شما

این کتاب کار برای کسانی که در علوم انسانی و اجتماعی هستند مفید است. بسیاری از محققان از این کتاب کار برای نوشتن مقالات ژورنالی در علوم انسانی در زمینه ادبیات، هنر، معماری، فیلم، تلویزیون، رسانه‌های دیجیتال، نمایشنامه و موسیقی استفاده کرده اند. دیگران از آن برای نوشتن در مورد ساختارهای اجتماعی مانند جنسیت، تمایلات جنسی، فلسفه، نژاد، فرهنگ، قومیت، ملت، منطقه، طبقه و مذهب استفاده کرده اند. هنوز دیگران از آن برای نوشتن مقالات مجلاتی در علوم اجتماعی مانند انسان شناسی فرهنگی، زبان شناسی کاربردی، جغرافیا، باستان شناسی، آموزش، علوم سیاسی، سیاست عمومی، روانشناسی، رفاه اجتماعی، جامعه شناسی، مدیریت بازرگانی، روابط بین الملل و برنامه ریزی شهری استفاده کرده اند. کسانی که در علوم طبیعی هستند که مقالات علمی کمتری می‌نویسند – مانند مقالاتی که در زمینه اخلاق زیستی، بهداشت عمومی، انسان شناسی پزشکی، مطالعات توسعه و گاهی اوقات اقتصاد نیز از آن استفاده کرده اند. فقط تعداد کمی از آن برای نوشتن حقوق استفاده کرده اند.

کسانی که در زمینه‌های علوم – در زمینه‌هایی مانند زیست‌شناسی، ریاضیات، شیمی، مهندسی، علوم کامپیوتر و فیزیک – تحقیق می‌کنند، کتاب کار را چندان مفید نخواهند یافت، زیرا روند نوشتن مقالات علمی و ساختار آن‌ها بسیار متفاوت است. در علوم انسانی یا اجتماعی برخی از نویسندگان از این کتاب کار در چنین زمینه‌هایی استفاده کرده‌اند، اما مجبور شده‌اند یک تکه‌هایی از متن را برون یابی کنند، بنابراین آن را توصیه نمی‌کنم. اگر در چنین زمینه‌ای هستید و از این کتاب کار استفاده می‌کنید، اگر مفید بود به من اطلاع دهید.

استفاده از کتاب کار مطابق با مرحله شغلی شما

من این کتاب کار را برای دانشجویان فارغ التحصیل و اعضای هیئت علمی جدید نوشتم و هرگز فکر نمی‌کردم که توسط دیگران استفاده شود. سپس متوجه شدم که نسخه‌های پیش‌نویس در میان اساتید ارشد دست به دست می‌شود. از آنجایی که من فکر می‌کنم مهم است که جلب رضایت همه مخاطبان مورد هدف قرار ندهیم، جهت گیری این کتاب کار به سمت کسانی که قبلاً به ندرت یا هرگز مقاله‌ای را منتشر نکرده‌اند، معطوف کرده‌ام. با این وجود، این کتاب کار همچنان برای کسانی که قبلاً مقاله منتشر کرده‌اند نیز جذاب است، شاید به این دلیل که نویسندگان همیشه مطمئن نیستند که چه چیزی باعث موفقیت مقالات منتشر شده آنها شده است یا به این دلیل که آنها هنوز نیاز به مهلت ارسال و ساختار برای تکمیل مقالات بعدی را احساس می‌کنند. شاید بسیاری از ما هرگز از فکرمان به عنوان دانشجویان فارغ التحصیل دست برنمی داریم. مطمئنا، یادگیری خوب نوشتن یک سفر مادام العمر است.

استفاده از کتاب کار توسط خودتان

شما می‌توانید از این کتاب کار به تنهایی استفاده کنید. برخی از کارها مستلزم ارسال بخش‌هایی از مقاله ژورنال خود به دانشجو یا استاد دیگری برای اظهار نظر هستند – اما در غیر این صورت می‌توانید به طور مستقل از این کتاب کار استفاده کنید. شما باید حدود یک ساعت در روز را پنج روز در هفته به خواندن و تمرینات آن هفته اختصاص دهید.

استفاده از کتاب کار با یک شریک نویسندگی

شما همچنین می‌توانید از این کتاب کار با یک شریک نویسندگی استفاده کنید. این یک روش فوق العاده موثر برای تکمیل مقاله ژورنال شما است. از آنجایی که چالش واقعی اکثر دانشجویان هنگام نوشتن در واقع انجام نوشتن است، داشتن یک شریک به اطمینان از پشتکار شما کمک می‌کند. علاوه بر این، چنین مشارکت‌های نویسندگی می‌تواند به روابط کاری مادام العمر تبدیل شود. من اخیراً به دانشجویان فارغ التحصیل دپارتمان کمک کردم تا شراکت‌های نویسندگی را راه اندازی کنند و این تجربه آموزشی آنها را متحول کرد.

برای استفاده از کتاب کار در این راه، دانش آموز دیگری را پیدا کنید که می‌خواهد یک مقاله را ویرایش کند و حاضر است این کار را در دوازده هفته انجام دهد. بهتر است دانش آموز دیگری با اهداف و توانایی‌های تحصیلی مشابه انتخاب کنید، اما لازم نیست در همان رشته یا زمینه باشید. در واقع، گاهی اوقات کار با فردی که با محتوای شما ناآشنا است، می‌تواند مفید باشد، به طوری که مجبور می‌شوید در مورد موضوع خود شفاف باشید. از آنجایی که نوشتن در علوم اجتماعی، علوم انسانی و سایر علوم بسیار متفاوت است، بهتر است با فردی از همان دسته کار کنید، اما این کاملا ضروری نیست. بسیار مهم است که شریکی را انتخاب کنید که احتمالاً پشتکار داشته باشد. همچنین عاقلانه است که به این فکر کنید که چه نوع فردی به احتمال زیاد با شما ادامه خواهد داد: کسی که حمایتی است یا فردی رقابتی. در حالت ایده آل، شریک شما هر دو خواهد بود، کسی که وقتی احساس ناامیدی می‌کنید، شما را تشویق می‌کند، اما انگیزه‌ او شما را وادار به ادامه دادن می‌کند.

به عنوان یک شخص حقیقی، باید حدود یک ساعت در روز، پنج روز در هفته را به خواندن و تمرینات کوتاه آن هفته اختصاص دهید. به عنوان شریک، هر دوی شما باید متعهد شوید که هفته‌ای یک بار با هم ملاقات داشته باشید تا در مورد مطالب و تمرینات آن هفته صحبت کنید و در مورد نحوه تکمیل اهداف هفته همانطور که در کتاب کار ذکر شده است گزارش دهید. این کار بهتر است شخصاً انجام شود، اما می‌توان از طریق تلفن یا از طریق ایمیل انجام داد. وقتی بر اساس کتاب کار، وظیفه این است که مقاله خود را برای بررسی به شخص دیگری ارسال کنید، باید آنها را برای اظهارنظر به یکدیگر ارسال کنید.

از آنجایی که این یک تلاش جدی است و تنها در صورتی کارساز خواهد بود که هر دوی شما آن را جدی بگیرید، توصیه می‌کنم به یکدیگر تعهد کتبی بدهید که دوازده هفته با هم کار کنید. اگرچه ممکن است در ابتدا اجباری به نظر برسد، اما افرادی که توافق‌نامه‌های رسمی و الزام آور می‌بندند، به این نتیجه می‌رسند که این کار باعث می‌شود که آن‌ها را روی وظایف خود نگه دارد. یا قرارداد خود را طراحی کنید یا فرم را در صفحه بعدی کپی کنید. سپس آن را امضا کنید و به عنوان یادآوری آن را در نزدیکی رایانه، درب ورودی یا یخچال قرار دهید. بسیاری از مردم قول پرداخت جریمه برای عمل نکردن به تعهدات خود را مفید دانسته اند. یکی از مربیان نویسندگی از دانشجویانش خواست که یک چک 25 دلاری برای یک سازمان سیاسی که از آن متنفر بودند بنویسند و چک را در پاکت نامه‌ای خطاب به سازمان به او بدهند (Boice 1990, 75). اگر دانش آموز به تعهد خود عمل نمی‌کرد، مربی فورا چک را ارسال می‌کرد. او ادعا کرد که این یک انگیزه دهنده عالی بود! سایر پرداخت‌های ممکن می‌تواند توبه (مانند امتحانات نمره‌ای برای شریک نویسندگی) یا شرم عمومی (مانند نوشتن در مورد شکست خود برای سه دوست) باشد.

برخی دیگر هویج را به چوب ترجیح می‌دهند و دوست دارند از مشوق‌های مثبت به جای انگیزه‌های منفی استفاده کنند. برخی از پاداش‌هایی که می‌توانید برای انجام تعهد دوازده هفته‌ای خود به خود بدهید، یک سفر آخر هفته، یک غذای جشن با دوستان، یا یک کنسرت خاص است. مطمئناً بهترین پاداش، حس موفقیتی است که هنگام ارسال مقاله احساس می‌کنید. هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد!