با حضور مخاطبان و دوست داران کتاب ؛ مراسم رونمایی و جشن امضای کتاب ؛ کتاب 101 دلنوشته / تالیف ؛ احسان جاویدنیا برگزار شد

 

 

مقدمه

زندگی مسیری است پر از گره‌های ریز و درشت و برای باز کردن این گره‌ها ، ما نیاز به صبر، دقت و پشتکار داریم.

از زمانیکه کودک هستیم، پدر و مادر و اطرافیان سعی بر انتقال تجربیات به ما را دارند تا ما مسیر زندگی را با آسیب و هزینه کمتری طی کنیم، اما من معتقدم به دلیل منحصر بودن هر یک از ما نسخه‌ای یکسان برای عبور از موانع زندگی برای همه ما وجو ندارد ولی در عین حال اشتراکاتی هم هست که می‌شود با اعمال تغییراتی، این نسخه‌ها را قابل استفاده کرد.

مطالبی که در پیش روی خواهید خواند، نه بر اساس فلسفه و مسلک خاصی، نه بر اساس مطالعه و روشی علمی، که براساس گزیده‌ای از تجربیات شخصی من حاصل گردیده، تجربیاتی که هرکدام پس از تحمل دوره‌ای گاه کوتاه و گاه طولانی و مرارت انگیز به دست آمده و گره‌گشای مسیر زندگی من شده است …

این مطالب چکیده‌ای از اتفاقاتی است که با همه وجود آنها را درک کرده‌ام و تمام تلاش خود را به کار برده‌ام تا با بهترین بیان، انتقال دهنده این مطالب به شما عزیزان باشم تا شاید هرکدام از آنها موجبات التیام و آرامش شما را رقم بزند و گره‌گشای شما گردد.

زندگی هر چه که باشد، در درجه اول حق مسلم ماست، موهبتی است که به ما عطا شده و ما وظیفه داریم تا به بهترین نحو ممکن از آن حظ و بهره ببریم و باید از اتلاف و اسراف آن با همه قدرتمان جلوگیری کنیم …

فقط از او بخواه

هر نقطه‌ای از زندگی که به در بسته خوردیم…

با خود زمزمه کنیم که:

کلید غیب دست اوست و غیر از او کسی هم نمی‌داند.

صلاح باشد درب‌ها را باز می‌کند و

اگر حکمت در باز نکردن باشد، باز نخواهد شد..

که چه بسا یا زمان باز شدن فرا نرسیده

و یا اسباب زحمت بیشتر خواهد شد.

پس در کمال آرامش، فقط از او بخواه تا اجابت شوی و لا غیر.

منطقه امن …

همه ما برای خودمان منطقه امنی داریم…

این منطقه امن برگرفته از تمام عادات و شیوه‌های فکری است که در طول سالها ذخیره کرده‌ایم و همه ما نسبت به ایجاد تغییرات در این منطقه مقاومت شدیدی داریم …

چرا که ذهن، همیشه دوستدار شرایط قابل پیشبینی است،

یعنی همان عادت‌هایی که سالها در آن نهادینه شده‌اند

بنابراین زمانیکه اولین قدم برای شکستن این الگوها برمی‌داریم ذهنمان مقاومت کرده و

شرایطی ترسناک را برای ما ترسیم می‌کند و موجبات نا امیدی را در ما تقویت می‌کند…

برای همین است که تغییرات آهسته شکل می‌گیرند و فقط کافیست بدانیم که

مقاومت‌های ذهنی بخشی از فرایند تغییر است …

مایوس نشو …

هیچوقت مایوس و دلسر نباشیم و اجازه ندهیم که مشکلات ما را از پای دربیاورند …

فراموش نکنیم که زندگی یک موهبت است، یک نعمت غیر قابل وصف

زندگی ظرفیتی است برای شکوفا شدن، برای بالفعل کردن پتانسیل‌های درونمان ..

پس تلاش کنیم و فارغ از قضاوت دیگران به چالش‌ها به چشم یک دوره آموزشی نگاه کنیم و سعی کنیم از لحظه لحظه آن درس فرا بگیریم …

فراموش نکنیم که برای رسیدن به نور باید از تاریکی گذر کرد ….

از خدا کم نخواه

هر چیزی که دوست داری را بخواه؛

اصلاً همه چیز را با هم بخواه فقط کم نخواه!

طرف ما کسی است که از هیچ چیزی برای بنده‌اش مضایقه نمی‌کند…

پس نترس!

به قدرت نامحدود خداوند ایمان داشته باش.

قدرت او را باور کن و هنگام دعا کردن زیاده خواه باش و رودربایستی را کنار بگذار!

نترس و ایمان داشته باش که هر چه بخواهی تو را خواهد ‌بخشید.

قضاوت ممنوع

در پس هر قضاوت ما

یک نفر می‌جوشد

یک نفر می‌سوزد، یک نفر می‌میرد و

یک عمر مدیونی بر قضاوت کننده به جا خواهد گذاشت؛

پس قبل از آنکه زبانت و ذهنت آلوده قضاوت کسی شود

حرف‌ها و افکار خامت را بگذار خوب بپزند…

هیچکس ،هیچکس و هیچ کس غیر از خدای عالم توان قضاوت بر کسی را ندارد.

کارهای کوچک؛ تأثیرات بزرگ

تا می‌توانی بی دلیل امید بخش،

تا می‌توانی دلی را شاد کن و لبخندی را بر لبی بنشان …

چه بسا که همین کارهای کوچک سبب اثر و تغییری بزرگ در کسی گردد…

و همین کارهای کوچک برای ما تبدیل می‌شود به یک دعای خیر ….

و همین دعا و سپاس درست زمانی که انتظارش را نداریم و در ظلمات گرفتار شده‌ایم

چراغ راه ما می‌گردد و طوری گره‌های زندگی مان را باز می‌کند که

خودمان هرگز انتظار و باورش را نداشتیم ….

ملاقات با خود

تا به حال فکر کرده ایدکه به ملاقات خودتان بروید!!

اگر روزی خود را ملاقات کنید آیا از خودتان خوشتان می‌آید؟!!

اگر صادقانه پاسخ دهید،

خواهید فهمید که نیاز به چه تغییراتی دارید…

 

قوی باش

با همه وجودت تلاش کن که هر روز قدرتمندتر از دیروز باشی …

حتی اگر قوی نیستی، تظاهر کن به قوی بودن و ظاهرت را پرقدرت نشان بده،

چرا که همیشه بخت با قدرت همراه است …

همیشه همه نگاه‌ها و توجه‌ها معطوف آدم‌های پر قدرت است

اجازه نده نگاه به تو جنسش از نوع ترحم و دلسوزی باشد …

آدم‌های قوی هیچوقت فراموش نمی‌شوند اما آدم‌های ضعیف محکوم به

باخت و حذف خواهند گردید…

قوی باش، که چه درست و چه نادرست قانون زندگی همین است ….

 

جمعه‌ها تعطیل است

جمعه‌ها تعطیل است.

روز رسیدگی به دغدغه جدیدی نیست.

امروز سعی کن چیزهایی که کمتر می‌بینی یا نمی‌بینی را بیشتر دریابی.

از ورق زدن آلبوم خاطرات تا مرتب کردن کمد‌ها و کشوها،

از گذراندن وقت با بچه‌ها تا بیشتر دیدن خودت در آینه،

از مرور هفته‌ای که گذشت تا رسیدن به اشتباهاتی که مرتکب شدی؛

امروز روز مرور است، مرور خاطرات، مرور خود و مرور زندگی…

پس امروزت را دریاب…

آرمش را دریاب

آرامش در عدم وجود فراز و نشیب نیست

آرامش در آسایش نیست

آرامش، ایمان به خداوند و تکیه دادن به اوست …

آرامش در خود باوری است، در هم نبض شدن با آدم‌هایی است که دوستشان داریم

آرامش در حال خوب است …

آرامش، داشتن تسلط بر شرایط در طوفان‌ها و تلاطم‌های زندگیست … فراموش نکنیم؛

زندگی رودی روان است با شیب و سنگلاخ و آبشارهای فراوان و درست زمانی که

همه چیز تحت کنترل به نظر می‌رسد یعنی یا از حرکت افتاده‌ایم و یا

سرعت ما بسیار کند شده و روانه مردابیم …

بهتر از دیروز باشیم

هر صبح

با یک هدف بیدار شویم …

تصمیم بگیریم که امروز بهترین باشیم،

بهترینِ خودمان!

فراموش نکنیم که،

بزرگترین رقیب امروزمان، دیروز خودمان است!

پس تمام سعی و تلاشمان را کنیم تا بهتر از دیروزمان باشم …

معجزه خودمان باشیم …

بازنده کسی است که منتظر معجزه است..

بازنده کسی است که خودش و توانایی‌هایش را نمی‌بیند و چشم امیدش به دست آدم‌هاست..

بازنده کسی است که منتظر حضور فرد یا افرادی است برای محقق کردن آرزوهایش …

باور کن هیچکس نیست، همه به دنبال خواسته‌ها و دغدغه‌های خودشان هستند

خودت را باور کن، به خودت ایمان داشته باش و با توکل بر خدایت،

باورهای صحیح ذهنی‌ات را تقویت کن و گام‌هایت را به سمت آرزوهایت بردارتا

شاهد معجزه گردی و بفهمی که خودت معجزه زندگی‌ات هستی ….

ترس را کنار بگذار

ترس از شرایط را بر خودمان حاکم نکنیم

نگذاریم ترس وجود ما را فرا بگیرد

ما هرگز نخواهیم توانست همه چیز را تحت کنترل و سیطره خودمان در بیاوریم

فراموش نکنیم که مسیر زندگی همیشه آبستن حوادث و رخدادهای غیر قابل پیش بینی است

هرگز نباید خودمان را اسیر حواشی و اتفاقاتی کنیم که خارج از حوزه اختیارات ماست

بهترین کار این است که داشته‌هایمان را دریابیم و قدر روز و حالمان را بدانیم و

به آن ارج نهیم و سعی کنیم که خودمان را در هیاهوی زندگی گم نکنیم و

از حالمان غافل نگردیم که خوشبختی در حال خوب امروز ما خلاصه می‌شود.

حریم خودمان را محترم بشماریم

خیلی چیزها نمیپزند ولی می‌سوزند،

مانند انرژی گذاشتن بیش از توانمان برای دیگران

مانند اعتماد کردن‌های مطلق و چشم بسته

مانند گره زدن خودمان با کسانی که هنوز دقیق آن‌ها را نمی‌شناسیم

باید حریم‌ها را رعایت کنیم و برای خودمان یک فضای مستقل قائل باشیم

باید حداقل یک کلید در دستانمان باقی بماند برای روز مبادا…

نباید همه خودمان را عرضه کنیم، فراموش نکنیم

ما انسان‌ها برای نداشته‌هایمان تلاش و زندگی می‌کنیم و اگر

چیزی برای کشف کردن از هم نداشته باشیم رو به حذف و زوال خواهیم رفت …

مهربان باشیم

مراقب عمل و کلاممان باشیم

یادمان نرود که بچه‌ها شوخی شوخی به گنجشک‌ها سنگ می‌زنند ولی

گنجشک‌ها جدی جدی می‌میرند …

آدم‌ها گاهی شوخی شوخی به هم زخم زبان می‌زنند ولی دل‌ها جدی جدی می‌شکنند…

همه چیز را با ترازوی سود و زیان محاسبه نکنیم

مقسم کسی دیگر است و محک‌اش با میزان ما فرق دارد

نه با صعود مغرور شویم و نه با سقوط مبهوت که،

هر برخواستنی، نشستی دارد و هر فرودی، فراز …

روزهای خوب در راه است

زندگی یک چرخه است؛

همچون دایره‌ای متشکل از شادی، غم، روزهای سخت و روزهای خوب،

اگر امروز در روزهای سخت زندگی‌مان هستیم ایمان داشته باش

که روزهای خوبمان در راه هستندو خواهند رسید .

زندگی همیشه عالی و کامل نیست؛ اما در نهایت همانی خواهد شد که می‌خواهیم …

از سختی‌ها نهراسید

سختی نباشد خوشی بی‌معناست.

سختی روح آدمی را در مسیر تکامل می‌اندازد.

سختی و صبوری و تلاش برای رفع آن، آدمی را خود ساخته می‌کند،

بی نیاز می‌کند از هر کسی،

و حضور خدا را ملموس‌تر…

شجاع باشید و مقاوم و همواره توکل و ایمان داشته باشید به خدایی که

مهربان‌ترین مهربان‌هاست.

نشانه‌های رشد

از نشانه‌های رشد این است که ببینیم دیگر ناراحت و نگران چیزهایی که،

زمانی ما را خسته، نگران و ناراحت می‌کردند نیستیم و دیگر از آنها صدمه نمی‌بینیم

بدانیم که ما خودمان مسئول تمام رخدادهای زندگی‌مان هستیم نه کسی دیگر

باور داشته باشیم که مشکلات و سختی‌ها دائمی نیستند و دیر یا زود برطرف خواهند شد

درک کنیم که معمولاً ما آدم‌ها چیزهایی را از دست می‌دهیم که از داشتنش مطمین هستیم و

یاد بگیریم که بردباری توانایی صبر کردن نیست

بلکه توانایی نگهداشتن خلق و رفتار خوب در حین صبر کردن است …

مراقب مرور زمان باشیم

مراقب تغییرات جزیی و کوچک زندگی‌مان باشیم

دنبال چرایی اتفاقات ناگهانی در زندگی‌مان نباشیم

جواب بیشتر علت رخداد این اتفاقات جای دیگریست …

باید روزانه تمام زندگی‌مان را چکاپ کنیم و فراموش نکنیم که

هیچکس یک شبه دچار شکست و انحطاط نمی‌گردد

هیچکس به یکباره خسته و بریده نمی‌شود، به یکباره رنگ عوض نمی‌کند و

به شخصیت دیگری تبدیل نمی‌شود …

زندگی خیلی آهسته آهسته تغییر شکل می‌دهد و اگر حواسمان به تغییرات منفی آن نباشد،

قطعاً زندگی‌مان آن چیزی که سودایش را بر سر داشتیم نخواهد شد …

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نشر آکادمیک
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *