101 دلنوشته

نویسنده:

احسان جاوید‌نیا

مقدمه

زندگی مسیری است پر از گره‌های ریز و درشت و برای باز کردن این گره‌ها ، ما نیاز به صبر، دقت و پشتکار داریم.

از زمانیکه کودک هستیم، پدر و مادر و اطرافیان سعی بر انتقال تجربیات به ما را دارند تا ما مسیر زندگی را با آسیب و هزینه کمتری طی کنیم، اما من معتقدم به دلیل منحصر بودن هر یک از ما نسخه‌ای یکسان برای عبور از موانع زندگی برای همه ما وجو ندارد ولی در عین حال اشتراکاتی هم هست که می‌شود با اعمال تغییراتی، این نسخه‌ها را قابل استفاده کرد.

مطالبی که در پیش روی خواهید خواند، نه بر اساس فلسفه و مسلک خاصی، نه بر اساس مطالعه و روشی علمی، که براساس گزیده‌ای از تجربیات شخصی من حاصل گردیده، تجربیاتی که هرکدام پس از تحمل دوره‌ای گاه کوتاه و گاه طولانی و مرارت انگیز به دست آمده و گره‌گشای مسیر زندگی من شده است …

این مطالب چکیده‌ای از اتفاقاتی است که با همه وجود آنها را درک کرده‌ام و تمام تلاش خود را به کار برده‌ام تا با بهترین بیان، انتقال دهنده این مطالب به شما عزیزان باشم تا شاید هرکدام از آنها موجبات التیام و آرامش شما را رقم بزند و گره‌گشای شما گردد.

زندگی هر چه که باشد، در درجه اول حق مسلم ماست، موهبتی است که به ما عطا شده و ما وظیفه داریم تا به بهترین نحو ممکن از آن حظ و بهره ببریم و باید از اتلاف و اسراف آن با همه قدرتمان جلوگیری کنیم …

فقط از او بخواه

هر نقطه‌ای از زندگی که به در بسته خوردیم…

با خود زمزمه کنیم که:

کلید غیب دست اوست و غیر از او کسی هم نمی‌داند.

صلاح باشد درب‌ها را باز می‌کند و

اگر حکمت در باز نکردن باشد، باز نخواهد شد..

که چه بسا یا زمان باز شدن فرا نرسیده

و یا اسباب زحمت بیشتر خواهد شد.

پس در کمال آرامش، فقط از او بخواه تا اجابت شوی و لا غیر.

منطقه امن …

همه ما برای خودمان منطقه امنی داریم…

این منطقه امن برگرفته از تمام عادات و شیوه‌های فکری است که در طول سالها ذخیره کرده‌ایم و همه ما نسبت به ایجاد تغییرات در این منطقه مقاومت شدیدی داریم …

چرا که ذهن، همیشه دوستدار شرایط قابل پیشبینی است،

یعنی همان عادت‌هایی که سالها در آن نهادینه شده‌اند

بنابراین زمانیکه اولین قدم برای شکستن این الگوها برمی‌داریم ذهنمان مقاومت کرده و

شرایطی ترسناک را برای ما ترسیم می‌کند و موجبات نا امیدی را در ما تقویت می‌کند…

برای همین است که تغییرات آهسته شکل می‌گیرند و فقط کافیست بدانیم که

مقاومت‌های ذهنی بخشی از فرایند تغییر است …

مایوس نشو …

هیچوقت مایوس و دلسر نباشیم و اجازه ندهیم که مشکلات ما را از پای دربیاورند …

فراموش نکنیم که زندگی یک موهبت است، یک نعمت غیر قابل وصف

زندگی ظرفیتی است برای شکوفا شدن، برای بالفعل کردن پتانسیل‌های درونمان ..

پس تلاش کنیم و فارغ از قضاوت دیگران به چالش‌ها به چشم یک دوره آموزشی نگاه کنیم و سعی کنیم از لحظه لحظه آن درس فرا بگیریم …

فراموش نکنیم که برای رسیدن به نور باید از تاریکی گذر کرد ….

از خدا کم نخواه

هر چیزی که دوست داری را بخواه؛

اصلاً همه چیز را با هم بخواه فقط کم نخواه!

طرف ما کسی است که از هیچ چیزی برای بنده‌اش مضایقه نمی‌کند…

پس نترس!

به قدرت نامحدود خداوند ایمان داشته باش.

قدرت او را باور کن و هنگام دعا کردن زیاده خواه باش و رودربایستی را کنار بگذار!

نترس و ایمان داشته باش که هر چه بخواهی تو را خواهد ‌بخشید.

قضاوت ممنوع

در پس هر قضاوت ما

یک نفر می‌جوشد

یک نفر می‌سوزد، یک نفر می‌میرد و

یک عمر مدیونی بر قضاوت کننده به جا خواهد گذاشت؛

پس قبل از آنکه زبانت و ذهنت آلوده قضاوت کسی شود

حرف‌ها و افکار خامت را بگذار خوب بپزند…

هیچکس ،هیچکس و هیچ کس غیر از خدای عالم توان قضاوت بر کسی را ندارد.